De hartstocht leefde van dag tot dag
terwijl ik de haard blus met rode wijn
heb ik nu een excuus bij elke kurk
weer met elke slok bij jouw te zijn

Zoals jouw portret in het leven stond
voelt deze fruitige smaak als een gift
het bouquet explodeert in mijn mond
zoals het gevoel van jouw lippenstift
daar geluk in vuur en vlam stond

De tijd stond altijd stil, met jouw ideaal
de droom van eeuwigheid, stemt de juiste noot
klank uit paradijs, met de nacht in het zicht
geboren nachtegaal, in het avondrood

Dat jij nu leeft in een andere tijd
is dit lied voor mij nooit veranderd
het gedicht is de onhebbelijkheid
als een herinnering dat zich ankert
dat de droom in mijn bestaan nooit wankelt

De tijd stond altijd stil, met jouw ideaal
de droom van eeuwigheid, stemt de juiste noot
klank uit paradijs, met de nacht in het zicht
geboren nachtegaal, in het avondrood

wanneer de zon ondergaat
waar jij de dag verlaat
om ons visioen in één wereld te smelten
weerklinkt jouw zuivere sopraan

soms was het leven een hard gelach
weerskracht wat jij erin zag
met elk woord voor de toekomst in jouw gezang
toverde jij mij tot een glimlach
verblind dat jij, maar mens was

De tijd staat nu weer stil, met jouw ideaal
dromen in eeuwigheid, stemt de juiste noot
klank uit paradijs, met de nacht in het zicht
geboren nachtegaal, in het avondrood

Leven in utopie, van jouw ideaal
de droom van eeuwigheid, zomaar op mijn schoot
verlicht paradijs, met de nacht in het zicht
geboren nachtegaal, in het avond, in het avondrood


Gedicht geschreven op Skid Row – I remember you