liefde gaat traag naar de maag
maar als het er is, vertrekt hij laat
in mijn netvlies is zij die er staat
de liefde gaat naar het meisje van mijn leven
ik sta in evenwicht met emoties die haar vergeven
ik verwacht niet van haar dat ze nog van mij houd
maar ik hoop alleen dat ze mijn emoties bij haar aan elkaar vouwt
nu maar wachten op een reactie
mijn gevoel vliegt zoals in een attractie
een pretpark met veel blije mensen
waar er plezier is zonder grenzen
heb mij teveel eenzaam gevoeld
de wind heeft in mijn hart gewoeld
nu nog verstaan wat ik met mijn liefde wil bereiken
de golven van emoties barsten toch al tegen stenen dijken
ik zoek mijn rust in een stabiele relatie
niet alleen voor mezelf maar ook voor de volgende generatie