Toen was geluk heel gewoon
Ik wil niet meer alleen
wil niet meer alleen
niet meer
niet...
Sleur mij door de dagen heen
door de dagen heen
Met in mijn maag
een grote steen
heel alleen
Vriendschap wat betekend het nog
begin ik me af te vragen
Hoe gaat 't of Ga je mee
is lang geleden
En als ik weer vraag is 't nee
Te druk met eigen leven
kinderen partner baan
of plantjes water geven
Op Ingstagram of FB
is het druk met wat ze beleven
Maar wat is er nog echt
wanneer kijkt men elkaar nog aan
Hoort men elkaars stem
Is men nog
met elkaar begaan
Wanneer gaan we weer eens samen lachen
of doen wij weer eens samen een spel
Geven wij elkaar een gemeende knuffel
horen wij echt wat we zeggen
al is het maar voor een tel
Ik mis die ouderwetse tijden
toen men elkaar nog echt zag
Zonder die wereld vol façade
Met om ons gezicht
veel vaker een echte lach
Dus niet meer alleen
maar samen ergens heen
Samen lachen samen eten
en dan zo laten weten
dat we elkaar niet zijn vergeten
Reacties op dit gedicht
| september: | Vrijdag, oktober 14, 2016 21:45 |
| Sterk gedicht Mamke. Soms lijkt het of de tijdgeest zo is geworden. Waar je open blijft staan voor mensen volgen hopelijk vanzelf leuke contacten. Dat wens ik je ook toe. Liefs | |
| Avr: | Vrijdag, oktober 14, 2016 18:19 |
| Mooi en herkenbaar verwoord, Mamke! Vriendschap is zo belangrijk. Vooral als je alleenstaand bent. Alleen door je onder mensen te begeven, vind je misschien wel"vrienden voor het leven"! mvg Avr |
|
| teun hoek: | Vrijdag, oktober 14, 2016 17:44 |
| laat dit niet een obsessie voor je worden. Er liggen zoveel mogelijkheden open om kontakten te maken. ben het met Anneke eens. heel veel inzicht toegewenst. teun. | |
| Anneke Bakker: | Vrijdag, oktober 14, 2016 17:31 |
| Lieve Mamke ga bij een vereniging of een koor waar je gelijkgenoten tegenkomt, het helpt echt, je ontmoet andere mensen, ga bij elkaar op de koffie bv. De kinderen hebben hun eigen leven met hun bedoening. Ik wens je de moed daartoe. Fijne avond. Anneke |
|
| Mr. Plokky: | Vrijdag, oktober 14, 2016 17:18 |
| Die tijden zijn voorbij. Bij ons komt bijna niemand meer. Iedereen heeft andere prioriteiten zeg ik dan maar. | |
| Willem B. Tijssen: | Vrijdag, oktober 14, 2016 15:40 |
| Samen met een dierbare iets ondernemen kan een mens uit de diepste treurigheid halen. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Mamke | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 14 oktober 2016 | ||
| Thema's: | ||