Vanaf de dag dat je ging is er een groot gemis.
Ik wist ook niet wat je voor me voelde
Het was net of ik speelde in een quiz.
er is er geen zo bijzonder als jij.
Maar ik moest je loslaten anders werd ik nooit vrij.
Ik mis de manier waarop je me zoende en aankeek.
Niemand die me kon irriteren zoals jij.
soms zo vermoeiend maar ook zo vol passie en genot.
Waarom voel ik me na al die jaren dan nog zo verrot.
Ik spreek je dagelijks en je hebt nu iemand.
Maar mijn hart behoort gewoon aan jou.
Hopend dat je relatie stuk gaat zodat wij uiteindelijk opnieuw kunnen beginnen.
Misschien ben ik dan egoïstisch maar ik verlang naar hetgeen waar me hart naar verlangt.
We dachten allebei ons gevoel te kunnen negeren maar ik ben leeg.
Leeg door het gemis.
Ik wil je vasthouden de hele nacht.
Maar dit gebeurd alleen in mijn dromen.
hopelijk kan ik je of echt los gaan laten of echt aan een toekomst samen werken want dit gevoel sloopt me ondertussen.
Want het enige waar ik aan denk is aan jou.
Want jij , ja jij schat bent en blijft de liefde van mijn leven