Er was een tijd toen men zei :
als het regent in Parijs
dan druppelt het in Brussel,
Er was een tijd
toen men sprak van dagreizen
wanneer de mensen te voet
soms wekenlang onderweg waren,
Nu spreekt men van 'n aantal vlieguren,
nu de hel losbreekt in Mosul
onder een bommenregen en artillerievuur
vallen de brokstukken tot in onze achterbuurt,
Houden we angstvallig de adem in
welke stroom ontredderde massa's,
buiten adem en getraumatiseerd,
onze contreien zullen overspoelen
bedelend om onderdak of 'n bete brood,
Zal gerechtigheid eindelijk zegevieren ?
zullen de wandaden berecht worden in Den Haag
of zullen de echte verantwoordelijken
hoogmoedig en stomdronken van al dat bloedvergieten,
De eer aan zichzelf houden
en ongenaakbaar de hand aan zichzelf slaan
nadat ze duizenden mee hebben gesleurd
in een inferno als menselijk schild
ook al weten ze dat de strijd verloren is,
Besluiten bij testament
en Allah de allerhoogste,
je moet maar durven
die naam nog te gebruiken,
of is het een andere God misschien ?
Zoals Hitler :
ik stop niet om 12 h maar 5 na 12 h
dit volk verdient mij niet !
en gaf de Luftwaffe,
totaal geflipt en geknipt
als een duivelse messias,
opdracht de eigen bevolking
in de laatste dagen en uren ...
tot moes te bombarderen!