Paradijselijke hartstocht
paradijselijke hartstocht
ik wist de
vruchten van de boom
ongrijpbaar voor mijn handen
zij tergden mij
door in hun volle wasdom
daar te blijven hangen
ik joeg boze dromen
als wervelwinden
door hun hoge kronen
ze rijpten verder
in de warme zon voelden
dat het oogstfeest bijna begon
ik fluisterde liefde met
armen om de stam geslagen
mijn bede werd niet opgedragen
schudde woest de
laagste takken door elkaar
alleen de kneusjes vielen daar
maar jij bellefleurde in het
hoge licht was de enige die van
mijn paradijselijke hartstocht wist
wil melker
18/10/2016
Reacties op dit gedicht
| Yellow: | Dinsdag, oktober 18, 2016 17:32 |
| Mooi | |
| Ruud Grootveld: | Dinsdag, oktober 18, 2016 13:59 |
| Het zijn de kneuzen die niet geplukt worden, afvallen en voor de zwijnen geworpen worden | |
| M-Rose: | Dinsdag, oktober 18, 2016 13:50 |
| reaLD | |
| M-Rose: | Dinsdag, oktober 18, 2016 13:49 |
| tjonge- joh bellefleur i/D warme zon | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, oktober 18, 2016 08:40 |
| tjonge... | |
| teun hoek: | Dinsdag, oktober 18, 2016 08:39 |
| bijzonder verlangen naar het onbereikbare. toch begrepen. th |
|
| Anneke Bakker: | Dinsdag, oktober 18, 2016 08:35 |
| Paradijselijke appels hebben eenmaal tijd nodig om een kleur te krijgen Wil, laat de kneusjes maar vallen. Mooie dag wens ik je. Anneke |
|
| Stroejaro: | Dinsdag, oktober 18, 2016 07:41 |
| Heel mooi geschreven! | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 18 oktober 2016 | ||
| Thema's: | ||