Schuld en boete
De oude generaal loopt
in het oorlogsmuseum
te mijmeren over tanks
helmen en de landing
die ieder toen bezighield.
Over bommen die er
een puinhoop van maakten
kampen waarin hij mensen
gevangen hield, wat heeft
hem destijds toch bezield ?
Maar stil hoopt hij op
rust na zijn dood.
Wat wordt hij seniel....
Hij moet immers nog
op water en brood.
Overvalt hem nu...
gewetensnood ?
Bij het zien van de
zoveelste jodenkiel ?
in het oorlogsmuseum
te mijmeren over tanks
helmen en de landing
die ieder toen bezighield.
Over bommen die er
een puinhoop van maakten
kampen waarin hij mensen
gevangen hield, wat heeft
hem destijds toch bezield ?
Maar stil hoopt hij op
rust na zijn dood.
Wat wordt hij seniel....
Hij moet immers nog
op water en brood.
Overvalt hem nu...
gewetensnood ?
Bij het zien van de
zoveelste jodenkiel ?
Reacties op dit gedicht
| snake642: | Dinsdag, oktober 18, 2016 18:43 |
| sterk geschreven! :) | |
| Yellow: | Dinsdag, oktober 18, 2016 17:31 |
| Rakend | |
| Anneke Bakker: | Dinsdag, oktober 18, 2016 10:49 |
| Het heeft hem beslist in verwarring gebracht. Goed geschreven Claudelaire, Fijne dag. Anneke |
|
| teun hoek: | Dinsdag, oktober 18, 2016 09:40 |
| wie weet , de mens is hardleers. th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Claudelaire | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 18 oktober 2016 | ||
| Thema's: | ||