Te Zeeluinen is verdwenen een
geliefd burger, die een ieder
kent bij naam; een kabouterman,
die met rede een goede reputatie
kent met faam. Een kenner van de
vogels, de getijdenwerking op het
strand. Als stormen tot nood doen
luiden handelt Piggelmee met koel
verstand.
Te Zeeluinen is verdwenen een helper,
die nimmer wacht totdat iets verzand;
hetgeen niet tot morgen kan wachten,
heeft hij reeds vandaag al bij de
hand. Een kenner van het kabouter-
leven; de geruchten uit de eerste hand.
Als een hart reden geeft tot spreken
heeft Piggelmee hem er al aan verpand.
Zo'n kabouterman wordt met node gemist;
wanneer die van het ene op het andere
moment uit zijn woonomgeving wordt weggegrist.
En bij gerucht, na een terloopse waarneming,
nog iets van een hoorbare angstige taal wordt
verstaan; dat wellicht, willekeurig, de waarneming
vestigt, dat Piggelmee gedwongen met een vuurvogel
met onbekende reisbestemming is weggegaan.