terug naar het begin
terug naar het begin
tussen de schaduwen van zwijgende dagen
waaruit het laatste licht wegsijpelt
wandelen wij en spreken aangepast stil
van onze plannen voor een toekomst
uit takken vallen dikke druppels
en ook, waar wegen zich scherp wenden
omvat het duister ons gemoed
daarin klimt een maan met onvaste randen
aan bijna naakte twijgen omhoog
wil ons verdriet schuchter weglachen
maar wind schudt de kronen van bomen
en doornat keren wij zwijgend naar huis
terug
sunset 21-10-2016
Reacties op dit gedicht
| Avr: | Vrijdag, oktober 21, 2016 15:08 |
| Op een herfstachtige dag...! Zeer mooi, sfeer weergevend schrijven! mvg Avr |
|
| Peter-Selie: | Vrijdag, oktober 21, 2016 14:27 |
| naar het begin |
|
