jij en ik sprookje
Ik zag je staan,
Haren in de wind.
Ik keek in je ogen,
en die van mij waren verblind.
Stralende ogen, stralende lach,
Daar ben je, zo eeneens plotseling.
Je staat daar voor mij,
Ik voel me net een koniging
een koniging die haar koning gevonden heeft,
en waar ze altijd mee verder leeft.
Ik hoop ook dat dit sprookje blijft,
Want ik ben diegene die heel erg veel om je geeft.
Haren in de wind.
Ik keek in je ogen,
en die van mij waren verblind.
Stralende ogen, stralende lach,
Daar ben je, zo eeneens plotseling.
Je staat daar voor mij,
Ik voel me net een koniging
een koniging die haar koning gevonden heeft,
en waar ze altijd mee verder leeft.
Ik hoop ook dat dit sprookje blijft,
Want ik ben diegene die heel erg veel om je geeft.
Reacties op dit gedicht
| Ann-Sofie: | Zondag, september 12, 2004 14:13 |
| Waaauw.. Heel mooi gedichtje.. Je hebt je gevoelens heel mooi beschrevn.. =) Liefs.. Ann-Sofie__* |
|
| Véronique Cornelis: | Maandag, november 05, 2001 19:37 |
| hoi Tijgertje, Meer woorden zijn er niet nodig om te zeggen dat je van iemand houd. Doe vooral verder. Ik wacht op meer van jouw gedichten. Groetjes "timber" Véronique |
|
Over dit gedicht
| Auteur: tijgertje | 
|
|
| Gecontroleerd door: shelby | ||
| Gepubliceerd op: 22 november 2000 | ||
| Thema's: | ||