Het wolkje schaduw
het wolkje schaduw
was het verwarring
die ik in je ogen zag
licht contrasterend
met je open lach
het wolkje schaduw
dat je blik verwijdde
tot voorbij de horizon
gaf jou wat schrik
een eerst besef
dat liefde ook
seizoenen kent en
niet alleen aan lente went
in perspectief vergroten
hebben we van samen
zomerslang genoten en nu
de eerste oogst misschien
die nog warm beschut
met ons zal overwinteren
het voorjaar gaat ervaren
als begin van eindeloze jaren
wil melker
25/10/2016
Reacties op dit gedicht
| Clarice: | Dinsdag, oktober 25, 2016 20:33 |
| Een mooi vooruitzicht, Wil. Mooi gedicht als altijd! Gts, Clarice | |
| Hillie: | Dinsdag, oktober 25, 2016 20:27 |
| Bijzonder, Wil. Ik volg je graag na de meeuw met deze wolk mee de lucht in. Echte liefde tilt je op! | |
| Stroejaro: | Dinsdag, oktober 25, 2016 18:22 |
| Weer een fijn gedicht. Graag gelezen. | |
| teun hoek: | Dinsdag, oktober 25, 2016 14:25 |
| juist die bewolking brengt ons dichter bij elkaar, om daarna in de wolken te leven. th | |
| Anneke Bakker: | Dinsdag, oktober 25, 2016 08:43 |
| Wat in elk seizoen verborgen lag beleef je opnieuw de lente van de oude dag, heerlijk om dan samen de vruchten te mogen plukken. Heel mooi gedicht Wil! Fijne dag gewenst. Anneke |
|
| Claudelaire: | Dinsdag, oktober 25, 2016 07:37 |
| Geweldig ! Applaus voor jou Wil ! | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 25 oktober 2016 | ||
| Thema's: | ||