leven doen wij in het heden
de ochtend giet ik mij in 't glas
pupillen zijn zelfs vloeibaar
en jij als beeld steeds op mijn netvlies
[alsof je alles moet begrijpen:
de uit de zon geschoten kurken
het licht en ook de nieuwsberichten
en gisteren reeds willen weten
wat morgen toch niet is
daardoor misschien het nu gaan missen]
- leven doen wij in het heden
sunset 26-10-2016
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Woensdag, oktober 26, 2016 21:41 |
Stroejaro, Mr. Plokky, Dank jullie wel voor jullie lezen en reageren. Nog een heel rustige woensdagavond en vriendschappelijke genegen groet, |
|
| Mr. Plokky: | Woensdag, oktober 26, 2016 19:29 |
| Dat is alles wat er is..... het nu | |
| Stroejaro: | Woensdag, oktober 26, 2016 18:21 |
| Mooi zeg! Prachtig geschreven. | |
| sunset: | Woensdag, oktober 26, 2016 15:00 |
Me-randa, Clarice, Dank jullie wel voor jullie lezen en reageren en nog een heel vrede- en liefdevolle woensdagnamiddag gewenst. Warme groetende genegenheid, |
|
| Clarice: | Woensdag, oktober 26, 2016 13:48 |
| Ja dat is het beste, maar niet altijd even makkelijk! Knap geschreven! Gts, Clarice | |
| Me-randa: | Woensdag, oktober 26, 2016 12:51 |
| Mooi! | |
