een gids
ik wil een gids
in het steeds groter
wordend grijze gebied
van mijn leven
waar vroeger
kleuren duidelijk spraken
raakten aan schoonheid
vergrauwt de wereld snel
desinteresse reflecteert
matheid in het vitale licht
de sprankelende helderheid
is langzaamaan verdwenen
nu schuifelen mensen
langs het koel beton
zien niet op of om
uit hun virtueel circuit
geef mij de hand
word jij mijn coach misschien
jij bent toch het meisje dat
ik vroeger ook al heb gezien
wil melker
27/10/2016
september: | Donderdag, oktober 27, 2016 21:32 |
Een prachtig gedicht met een eenzame toon in een wereld die snel verandert. Ik vind het prachtig en door de helderheid ervan rakend aan gevoel. Mooi mooi. Liefs | |
Clarice: | Donderdag, oktober 27, 2016 19:44 |
Veel herkenning in wat je hier schrijft... Mooi gedicht! Gts, Clarice | |
wervelende regenboog: | Donderdag, oktober 27, 2016 16:01 |
laat ons hart de gids zijn naar een kleurrijker leven :-) | |
teun hoek: | Donderdag, oktober 27, 2016 10:33 |
zonder gids is minder zichtbaar, leefbaar en tastbaar,\th | |
Anneke Bakker: | Donderdag, oktober 27, 2016 09:26 |
Ik herken het Wil, de grauwe kleuren nemen de overhand op het palet, de wereld om je heen wordt kleiner en in de doolhof van onzekerheden zou een gids goed van pas komen om momentjes van geluk te vinden en sluipwegen van eenzaamheid doen vermijden. Rakend gedicht met respect gelezen. Warme herfstgroet. Anneke |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: wil melker | ||
Gepubliceerd op: 27 oktober 2016 | ||
Thema's: |