Zout.
Zout.
Ontelb’re tranen
Trekken zoute sporen
Het Midden-Oosten lijd
Zij vormen ’t zout
In dit bederven
De Christen die dit al bestrijdt.
Zij bieden daar
Waar ’t mogelijk is
Een onderdak , voedsel en scholing
Toetsen wat
Warmte in de kou
Rustpunt in deze dwaze doling.
Toch is twee-
Derde deel gevlucht
Is het beschermend zout vervlogen
Één derde deel
Houdt stand
Vol mededogen zo bevlogen.
th
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Woensdag, november 02, 2016 19:23 |
| wegtrekken voor je ontheemd voortbestaan, of erbij blijven om samen te gaan, wat zal je wezen, richt- of mikpunt te midden van dragers en dreigers die andere banden weigeren, 't is een dilemma. hans |
|
| Willem B. Tijssen: | Donderdag, oktober 27, 2016 18:45 |
| Hopelijk zal na het zout het zoet van een spoedige vrede door bevrijding aan de verdrukten uitkomst bieden. | |
| wervelende regenboog: | Donderdag, oktober 27, 2016 16:12 |
| chaos ten top vreselijk arme mensen |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, oktober 27, 2016 12:13 |
| goed verwoord en jouw schrijven o zo nodig |
|
| Anneke Bakker: | Donderdag, oktober 27, 2016 10:24 |
| Trieste aanblik wat daar gebeurd Teun, hoe is dit toch Gods mogelijk...en de wereld staat machteloos tegenover deze dwaasheid. Goed verwoordt gedicht Teun. Mooie dag. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 27 oktober 2016 | ||
| Thema's: | ||