Bron.
Bron.
Verscholen in het
Diepe bos
Dat beekje uit een wel ontsprongen
Zo helder stromend
Puur en rein
Onthutsend mooi en ongedwongen.
Puur leven brengend
In haar gaan
Zowel voor vogels , planten, bomen
Verscholen , weg van
het gaanbaar pad
in alle stilte weg te dromen.
Zo is de Heiland
Onze bron
Laving in Hem tot eeuwig leven,
Wie hieruit put
Heeft nimmer dorst
In Hem is ’t al gegeven.
th
Verscholen in het
Diepe bos
Dat beekje uit een wel ontsprongen
Zo helder stromend
Puur en rein
Onthutsend mooi en ongedwongen.
Puur leven brengend
In haar gaan
Zowel voor vogels , planten, bomen
Verscholen , weg van
het gaanbaar pad
in alle stilte weg te dromen.
Zo is de Heiland
Onze bron
Laving in Hem tot eeuwig leven,
Wie hieruit put
Heeft nimmer dorst
In Hem is ’t al gegeven.
th
Reacties op dit gedicht
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, oktober 30, 2016 22:40 |
| fijn schrijven | |
| Willem B. Tijssen: | Zondag, oktober 30, 2016 19:18 |
| weer knap gedaan deze overgang van een natuurbeschrijving en zijn symbolische bijbelse waarde. | |
| Stroejaro: | Zondag, oktober 30, 2016 11:09 |
| Heerlijk gedicht! | |
| Anneke Bakker: | Zondag, oktober 30, 2016 09:30 |
| Zet er noten onder Teun en je hebt een prachtig lied op de zonnige zondagmorgen. Fijne dag samen. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 30 oktober 2016 | ||
| Thema's: | ||