De verre blik
de verre blik
ik heb de lijnen
zien lopen tot
aan de horizon waar
zij samen verdwijnen
er was geen
ander perspectief
het transparante random
bestond toen nog niet
al generaties lang
hadden zij de verre blik
in het zien van
gods oneindigheid
tot hun wereldbeeld
van rechtschapen zijn en
onvoorwaardelijke trouw
in korte tijd schiftte
twijfels sijpelen
langs fundamenten
normen en waarden
verdwijnen diep in de aarde
nog kijken zij
de lijnen rechter dan
de heer maar ook knoesten en
stronken geloven al niet meer
wil melker
04/11/2016
Reacties op dit gedicht
| Clarice: | Vrijdag, november 04, 2016 18:08 |
| Zij ondermijnen soms hun eigen gezag... Schitterend geschreven! Gts, Clarice | |
| Nayeli: | Vrijdag, november 04, 2016 17:39 |
| jou lezen is altijd weer prachtig | |
| teun hoek: | Vrijdag, november 04, 2016 11:37 |
| 'is maar hoe je en welke boom je bekijkt. h gr. th |
|
| Anneke Bakker: | Vrijdag, november 04, 2016 11:14 |
| Het echte verdwijnpunt ligt in het oneindige hemelse Wil, we houden de lijn nog even strak in het zicht. Mooie mystiek! Zonnige groeten. Anneke |
|
| Stroejaro: | Vrijdag, november 04, 2016 07:12 |
| Weer heel bijzonder. Knap geschreven! | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, november 04, 2016 06:34 |
| goede morgen wil weer indrukwekkend! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 04 november 2016 | ||
| Thema's: | ||