dode dichter
de dichter is gestorven
zijn fiets staat bij de muur
het land heeft hij omarmd
met woord en klaaggezang
door straten heeft hij gezworven
wist van huis en kind
zetten streepjes bij de kaartjes
en de namen die hij had bemind
het maakte hem weemoedig
toen hij zichzelf las
en regels leesbaar waren
waarin hij zichzelf gaf
Reacties op dit gedicht
| Willem B. Tijssen: | Vrijdag, november 04, 2016 18:31 |
| Van een sprekende schoonheid. | |
| Nayeli: | Vrijdag, november 04, 2016 17:36 |
| prachtig | |
| Avr: | Vrijdag, november 04, 2016 16:02 |
| Mooie poëzie!mvg Avr | |
| teun hoek: | Vrijdag, november 04, 2016 11:35 |
| kleurrijk en innemend th | |
| Anneke Bakker: | Vrijdag, november 04, 2016 11:26 |
| Hij is niet dood , hij leeft getuige dit mooie gedicht. Fijne dag Wijnand. Anneke |
|
| ela: | Vrijdag, november 04, 2016 09:52 |
| Een dichter die d tijd krijgt zichzelf te lezen, die sterft met vele vragen. ela |
|
| Stroejaro: | Vrijdag, november 04, 2016 06:48 |
| Heel erg mooi! | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, november 04, 2016 06:26 |
| een hele mooie | |
Over dit gedicht
| Auteur: wijnand. |  
|
|
| Gecontroleerd door: wijnand. | ||
| Gepubliceerd op: 04 november 2016 | ||
| Thema's: | ||