De wereld gaat aan mij voorbij
De tijd die vliegt, maar zonder mij

Ik mis de mensen om mij heen
Verdraag de prikkels niet, verplicht alleen

Lig hier op bed de dag door te komen
Maar mis het leven waar ik enkel van kan dromen

Ik ben er nog, maar ben er niet
Al 19 jaar, in een grijs gebied

Zoveel te delen, zoveel te geven
Maar zo beperkt door het leven

Als niets meer lijkt te kunnen dan enkel te 'zijn'
doet de levenslust in me ongelooflijk pijn

Het leven bruist en kolkt van binnen
Maar het kan er niet uit, maakt me buiten zinnen

Ik wil er zijn, maar ben er niet
verloren in dat grijs gebied

Ik geef nooit op, het leven IS mooi
Al kan ik vaak enkel toekijken vanuit de M.E. kooi

Vrij zijn in gedachten houd me op de been
Maar zoveel liever met jullie om me heen