Blijf jij
Blijf jij naast me lopen
nu ik een zijweg
in moet slaan
niet meer weet
hoe de toekomst
verder zal gaan
als ik verdrietig ben
even wil schuilen
sla jij dan je armen
om mij heen
zo voel
ik me niet alleen
het zal me troosten
en verwarmen
bij moeilijke dagen
geeft het kracht
op mijn
onzekere levenspad
nu ik een zijweg
in moet slaan
niet meer weet
hoe de toekomst
verder zal gaan
als ik verdrietig ben
even wil schuilen
sla jij dan je armen
om mij heen
zo voel
ik me niet alleen
het zal me troosten
en verwarmen
bij moeilijke dagen
geeft het kracht
op mijn
onzekere levenspad
Reacties op dit gedicht
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, november 05, 2016 21:55 |
| ja mooi deze | |
| wervelende regenboog: | Zaterdag, november 05, 2016 16:22 |
| je bede zal zeker ingewilligd worden Paula | |
| Avr: | Zaterdag, november 05, 2016 14:11 |
| Een heel mooi, en ontroerend schrijven! mvg Avr | |
| Aquarel: | Zaterdag, november 05, 2016 14:08 |
| Erg gevoelig geschreven, ik hoop dat het antwoord ja zal zijn. Mooi je behoefte aan warmte en liefde verwoord. Liefs, Aquarel |
|
| teun hoek: | Zaterdag, november 05, 2016 13:54 |
| fijn zo iemand om je heen te hebben. Sterkte. th |
|
| Anneke Bakker: | Zaterdag, november 05, 2016 13:36 |
| Echte liefde en trouw zal je volgen op je levenspad Paula. Mooi en intens gevoelig gedicht. Lieve groet. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Paula Hagenaars |  
|
|
| Gecontroleerd door: Paula Hagenaars | ||
| Gepubliceerd op: 05 november 2016 | ||
| Thema's: | ||