Lieve vriend
De schittering in je ogen
sprankelend als glas
exuberante klanken
behoeden de pelgrim
door licht gedragen
van verre voorvaderen
je gelooft niet anders
vrouwen bekeren tot jouw
verbazing, verdoezelen charmant
aan de toog het hoogste woord
herinner hoe dwaas onnatuurlijk
de glazen daar zouden klinken
lieve vriend, om je trotse zelf
gedreven tot sterven toe te drinken
hier resten schaduwen, willen gelaten
waar wij die nog blijven gedempt
in herinnering over jouw leven praten
mocht je onze uitgeleide voelen
hoezeer geliefd je werkelijk was
Reacties op dit gedicht
| september: | Zondag, november 06, 2016 13:57 |
| Dank jullie wel voor de hele vele reacties. Erg blij ben ik daarmee en lief van jullie. Liefs x |
|
| Peter-Selie: | Zondag, november 06, 2016 08:50 |
| Geweldige zin ook, dat vrouwen bekeren tot jouw ...... heeel erg mooi |
|
| Connection: | Zondag, november 06, 2016 01:23 |
| Ja, hier is het weer als japp het ideaal vindt om verwoordingen zo te bedichten ben ik er tegen. Echt mooi bedicht September ben er stil van en herlezen mooie diepzinnigheid en vrijheid Liefs, Roger |
|
| japp: | Zaterdag, november 05, 2016 22:38 |
| Je schrijft goed maar dat wil je mij iets te vaak aandikken met moeilijke woorden. Exuberant waar overdadig ook gewoon gepast is. Houd het toegankelijk voor iedereen. De kracht van woorden ligt besloten in de eenvoud van hun samenhang | |
| Clarice: | Zaterdag, november 05, 2016 21:02 |
| Mooi en emotievol, deze woorden van jou voor hem, September. Wens je sterkte... Gts, Clarice | |
| christina: | Zaterdag, november 05, 2016 21:00 |
| loslaten is soms zo moeilijk geheel loslaten zal niet lukken een draad een bij jou van kristal zal altijd daar zijn als het nodig is ..xxx liefs christa |
|
| wil melker: | Zaterdag, november 05, 2016 19:14 |
| September.. het is heel moeilijk om aangeslagen Kristal weer te laten blinken zoals het was... maar uit de klank.. weet je dat het je gelukt is... eindelijk weer zuivere tonen... knuffel en liefs.. wil |
|
| Stroejaro: | Zaterdag, november 05, 2016 16:41 |
| Intens en prachtig! | |
| Hans Winter: | Zaterdag, november 05, 2016 16:26 |
| alles weer een eerste keer gegeven tot je meest nabije woord gekomen, daar zo waar had ie vast van willen dromen. groetje, hans |
|
| wervelende regenboog: | Zaterdag, november 05, 2016 16:19 |
| vanuit je hart geschreven heel mooi September sterkte |
|
| verdrietige schildpad: | Zaterdag, november 05, 2016 15:51 |
| ik ben even stil, mooi verwoord. veel sterkte en heel veel liefs | |
| Claudelaire: | Zaterdag, november 05, 2016 15:50 |
| Deze komt uit het diepste van je ziel ! Knap ! Claude | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, november 05, 2016 14:57 |
| tjonge september wat intens mooi!! verwoord bedoel ik |
|
| Avr: | Zaterdag, november 05, 2016 14:16 |
| Een mooi en droef schrijven! Sterkte gewenst! mvg Avr | |
| teun hoek: | Zaterdag, november 05, 2016 13:51 |
| teder en betekenisvol. th | |
| Anneke Bakker: | Zaterdag, november 05, 2016 13:29 |
| Ontroerd en stil dit droefmooie gedicht gelezen, veel sterkte wens ik je September en lieve groet. Anneke |
|
| september: | Zaterdag, november 05, 2016 12:58 |
| Dank David, het is een jaar geleden met Allerzielen ging hij. De woorden konden nu pas komen. Hartelijk dank voor je reactie. | |
| David Matser: | Zaterdag, november 05, 2016 12:52 |
| Wat een prachtige intense verwoording. Graag gelezen | |
Over dit gedicht
| Auteur: september |  
|
|
| Gecontroleerd door: september | ||
| Gepubliceerd op: 05 november 2016 | ||
| Thema's: | ||