Aangezien hij overal
lege flessen en halve glazen
in verborgen nissen, kasten, kamers
zelfs achter familiefoto's vond,

kwam hij tot de vaststelling
dat spijts gejammer, vermaningen
donderpreken en meevoelend gefezel
zij 't drinken en zuipen niet laten kon,

in al de café's van ver noch bij
stond ze op de 'poef' en over de limiet
werd ze steevast de deur gewezen
en tot overmaat van ramp,

had ze d'er werk ook al verloren
omdat ze half beschonken
of meermaals te laat was aangekomen,
liet ze 't huishouden op zijn beloop,

was er geen brood op de plank
stonden de kinderen met snotneuzen
of natte pampers volgescheten,
tot toen hij haar ten einde raad vroeg,

wat is hier aan de hand ?
zei ze net als als iemand
die dagelijks een insuline spuit nam
om zijn suikerspiegel op orde te krijgen,

'k heb dat nodig ..
om mijn problemen te vergeten !
zo zakte ze weg in d'armoede
nadat hij de deur acher zich toesmeet,

totdat hij op een kille morgen
vier lekke banden onder zijn auto vond
'n ruit kapot en krassen overal rond,
't was de vertwijfeling en wanhoop

die haar de nek ombond,
ze had zijn begrip en geduld
al die tijd danig onderschat,
nu ze met al haar miserie alleen stond,

speeltijd voorbij
zei hij haar op strenge toon,
op één voorwaarde keer ik nog terug
nu moet je eens goed ..

naar mij luisteren !