Wat vage sporen
wat vage sporen
ik heb ooit
de karakteristieken
van je gezicht kunnen lezen
maar waar zijn
die markante lijnen
vandaag de dag gebleven
ik wil je leven zien in
het ervaren van emoties
liefde en verdriet misschien
wat vage sporen
geven nog enig zicht op
wat er van je huid is gewist
gelukkig spreken
je ogen tegen met wat jij
met je mimiek laat weten
het gladde is profiel
van jaren overstegen maar heeft
je weinig zichtbare rijpheid gegeven
wil melker
09/11/2016
Reacties op dit gedicht
| teun hoek: | Woensdag, november 09, 2016 11:36 |
| kwetsbaar , doch de oogspiegel tekent het verleden. th |
|
| Anneke Bakker: | Woensdag, november 09, 2016 09:14 |
| Tussen de regels door lees ik vage sporen van teleurstelling Wil, gelukkig dat haar ogen de juiste taal vertellen die jij zou willen horen. Heel mooi verwoordt in dit gedicht. Warme groet op deze grauwe dag. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 09 november 2016 | ||
| Thema's: | ||