Beeldvorming.
Het is nog herfst toch
dalen witte vlokken
nu langs mijn raam als kreet
wij komen aan
de winter nadert
dat je beseffend dit vast weet.
Zij zijn nog nat
Gaan over in wat regen
Doch ’t beeld is even toch geëtst
In mijn geheugen
Als wit stipje, waarin
herfstzon en –kleur zich voelt gekwetst.
Het visuele heeft
Mij altijd aangesproken
Fotobewust voel ik de beelden aan
Vroeger zwart wit
Nu wel in kleuren
Détails in beeld, probeer ik op te slaan.
Beeldvorming kruipt
Uit kleine tekens
Die je wat oppervlakkig kijkend mist
Juist in het fijne
Hangt de diepte
Als element dat je je niet vergist.
Beeldvorming vraagt
Rust, tijd en aandacht
Van scherpte, niet direct een oordeel klaar
Als torenvalk
Spiegelend bidden
Zo wordt hij eerst zijn prooi gewaar.
th