Terwijl de rijpe dauw zich langzaam met de,
gestaag gevallen, regen mengt,
en de dag zich vroeg in herfst verworden kleuren lengt,
rust ik in de armen van mijn vroeg gestorven ideaal.
Er is, nog steeds,
geen wonderlijk gevonden graal.
De uren worden korter,
het donker breidt zich langzaam naar ons uit.
En hoop ontvlamt opnieuw,
spiegelt zich al walmend op de ruit,
van wensen en verlangen.
Maar alle lofgezangen,
vallen onherroepelijk stil,
op de muren van de warsheid en de wil.
-
De winter strengt zich voelbaar in mijn jaren,
en draagt de nacht zo kil..
-
Een eekhoorn vlucht, en snelt,
wijl de wind naar adem zucht,
natuurlijk naar een boom.
Ik geniet.
Van al het kleine,
van al wat nu nog restjes vrede geeft.
Er is een grens,
een naderende zoom.
Ik steek haar meermaals over.
Ik kan niet anders,
het zijn de wortels,
van al wat in mij leeft..
-
| remie: | Maandag, november 14, 2016 18:41 |
| phoe hey 3 keer gelezen, blijf van die kleine dingen genieten en blijf licht zien, al is het maar een kaarsje in de donkere avond | |
| Clarice: | Donderdag, november 10, 2016 15:00 |
| Het klinkt een beetje moegevochten..zet in op datgene waar je hart naar toe gaat, John. Heel erg mooi geschreven! Gts, Clarice | |
| teun hoek: | Donderdag, november 10, 2016 11:55 |
| prachtig , toch genietend. th |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, november 10, 2016 10:42 |
| een prachtig schrijven met een geweldige achtergrond erbij |
|
| ela: | Donderdag, november 10, 2016 09:25 |
| Het is het einde van de seizoenen die ons vergasten wil op al wat zij mooi vind, al is mooi soms alleen prachtig acter glas BBBR! | |
| Anneke Bakker: | Donderdag, november 10, 2016 08:57 |
| Laat je wortels niet verloochenen John het hoort bij jou zijn. Ontroerend mooi gedicht! Wens je alle goeds. Anneke |
|
| Avr: | Donderdag, november 10, 2016 07:11 |
| Het leven is geven en nemen! Heel mooi en herkenbaar verwoord. mvg Avr | |
| Auteur: John Kroos |  
|
|
| Gecontroleerd door: John Kroos | ||
| Gepubliceerd op: 10 november 2016 | ||
| Thema's: | ||