Anderen
Anderen, ja anderen
Kan ik niet veranderen
Hoe zwart ze me ook maken
Ze zullen me altijd raken
Accepteren is wat ik moet doen
de ene oor in en de ander oor weer uit
Maar het is zo makkelijk gezegd
Terwijl het me pijn doet
Anderen, ja anderen
Hebben me zo lief
Raken mijn niet negatief
En kan ik Door met een lach
Natuurlijk moet ik dat koesteren
van de mensen die van me houden
Mensen die me kapot willen maken
Laat ik achter me varen.
Kan ik niet veranderen
Hoe zwart ze me ook maken
Ze zullen me altijd raken
Accepteren is wat ik moet doen
de ene oor in en de ander oor weer uit
Maar het is zo makkelijk gezegd
Terwijl het me pijn doet
Anderen, ja anderen
Hebben me zo lief
Raken mijn niet negatief
En kan ik Door met een lach
Natuurlijk moet ik dat koesteren
van de mensen die van me houden
Mensen die me kapot willen maken
Laat ik achter me varen.
Reacties op dit gedicht
| Avr: | Zaterdag, november 12, 2016 20:59 |
| Een goed idee! Ze achter je rug laten. En de mensen die van je houden omarmen! Sterkte! mvg Avr | |
| Clarice: | Zaterdag, november 12, 2016 20:59 |
| Of ze mijden (als het kan) en mensen opzoeken die je positieve energie geven... Mooi je gevoel hierbij verwoord! Gts, Clarice | |
| David Matser: | Zaterdag, november 12, 2016 16:05 |
| Dat blijft een lastig ding, inderdaad. | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, november 12, 2016 13:01 |
| ja heel moeilijk vooral als je gevoelig bent hoofd omhoog tulpje |
|
| teun hoek: | Zaterdag, november 12, 2016 12:38 |
| een goede zaak verder gaan met de warmte van liefde om je heen. h gr. th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: tulpje | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 12 november 2016 | ||
| Thema's: | ||