Een éénheid die klopt
Drijvend op golven
laat ik me leiden
door het ritme van de deining
Laat ik me wiegen
op het dragende water
En ik vraag niet meer
of niet minder
Want diep van binnen voel ik
een éénheid die klopt
M'n hart dat leeft op tonen
die ik voor het eerst
echt durf te bewonen
Reacties op dit gedicht
| teun hoek: | Dinsdag, november 15, 2016 12:44 |
| mooi, heerlijk deinen op verstild oppervlak. th | |
| wervelende regenboog: | Dinsdag, november 15, 2016 10:09 |
| zo keren we allemaal eens terug naar wat van waarde is | |
| ela: | Dinsdag, november 15, 2016 09:46 |
| Een golvend mooi gedicht. ela |
|
| Aquarel: | Dinsdag, november 15, 2016 09:39 |
| Heel mooi... Liefs, Aquarel |
|
| Mamke: | Dinsdag, november 15, 2016 09:30 |
| Wat een mooike! | |
Over dit gedicht
| Auteur: *Eline | 
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 15 november 2016 | ||
| Thema's: | ||