Buitengesloten
Stof gezogen, het huis aan kant
De ramen open om de koelte
van buiten te ventileren
Vuilzak in de hand sluit de tocht
de voordeur met een klap
de sleutel tinkelt op de plavuizen
De stemmen van de buren klinken
door de muren, aangebeld
om de reservesleutel gevraagd
Even zo alleen, voelen hoe de dood
op wollen voeten komt aangeslopen
aarzelt en toch voorbij is gelopen
Reacties op dit gedicht
| teun hoek: | Zondag, november 20, 2016 13:28 |
| indringend ook even de verlatenheid en toch die buren. h gr. th |
|
| wervelende regenboog: | Zondag, november 20, 2016 11:29 |
| herkenbaar dit gevoel zonder sleutel voor een dichte deur te staan | |
| Avr: | Zondag, november 20, 2016 10:23 |
| Een heel mooi en rakend schrijven! Deze confrontatie met eenzaamheid, het alleen zijn! Sterkte! mvg Avr | |
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 20 november 2016 | ||
| Thema's: | ||