Zoals vele gezegdes
Neem je tijd
doe rustig aan
Kijk en leer
Dat is haar zo vaak verteld
Maar soms lukte het haar niet eens meer
Geen tijd om iets te relativeren
Maar gewoon door stappen
Gewoon door blijven gaan
Nee nooit opgeven
Want dan heeft straks gefaald
omdat ze te lang stil is blijven staan
Doen, verstoppen, maar niet vergeten
Geen woord erover zeggen
Omdat men het dan misschien toch beter zou weten
De buiten wereld lijkt zo groot,
maar is in werkelijkheid zo klein
Met één sprong
Met maar een stap
Begonnen ze te lachen
Maar nee dit was geen grap!
Het was wat zij voelde
Men zag dat niet in
Ze lagen alleen maar dubbel
Om de fouten die zij maakte
En wilden meer en meer
Maar niemand zag..
Hoe dichter bij zij kwamen
Hoe harder zij weg rende keer op keer
En voor het eerst in tijden
vonden haar woorden hun weg op het prachtige papier weer