wanneer
In tranen Door wanhoop
Vanbinnen een verlaat
Kruipend een lach na buiten
Maar een voedende sloop
Wanneer sla ik af
Wanneer stopt het
Dit is verwarrend
En voor hun een straf
Is dat wat ik dan wil
Straffend het leven Door
Zonder vergeving
Van angst een ril
Loslaten is de enige oplossing
maar ik twijfel
Ben Door het zelfde geweven
Zelfs voor ik weg ging.
Vanbinnen een verlaat
Kruipend een lach na buiten
Maar een voedende sloop
Wanneer sla ik af
Wanneer stopt het
Dit is verwarrend
En voor hun een straf
Is dat wat ik dan wil
Straffend het leven Door
Zonder vergeving
Van angst een ril
Loslaten is de enige oplossing
maar ik twijfel
Ben Door het zelfde geweven
Zelfs voor ik weg ging.
Reacties op dit gedicht
| Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, november 25, 2016 20:35 |
| wow | |
| teun hoek: | Vrijdag, november 25, 2016 19:58 |
| hoe beangstigend klinkt dit en iedereen krijgt waarvoor dan ook vergeving ....als zij dat wil. Geldt zeker voor jou. Zijn zegen ligt voor je klaar. h. gr. th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: tulpje | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 25 november 2016 | ||
| Thema's: | ||