Alleen thuis
Alleen thuis
Helemaal alleen thuis vannacht
Keek wat televisie, het geluid stond zacht
Oogleden zwaar, te moe om op te staan
Ik klom overeind, om toch maar op bed te gaan
Deed alles uit en liep naar de gang
Daar hing een verbrande lucht, het maakte mij bang
Ik keek snel in de keuken bij het gasfornuis
Alles was oke, maar nu hoorde ik boven een geruis
Behoedzaam ben ik de trap opgelopen
Ik voelde de rillingen die door mijn lichaam kropen
Het werd behoorlijk koud, alsof ik bevroor
Ik had het gevoel alsof mijn lichaam zijn ziel verloor
Met een piep in mijn oor liep ik naar de wasbak
Ik keek in de spiegel met een gevoel van ongemak
En spoelde mijn gezicht af met koud water
Dat had ik vast nodig, een verfrissende optater
Ik hield een handoek voor mijn ogen
De angst was alweer een beetje vervlogen
Ik wreef hem nog een paar keer heen en weer
Ik trok de handdoek weg, en achter mij stond een meneer
Ik draaide me om, en toen stond er niemand
Wat was er in hemelsnaam aan de hand
Ik keek weer in de spiegel en zag hem weer staan
Met een verstikkend geluid kwam hij er aan
Hij overschaduwde mij en alles begon te beven
Opende zijn grote mond, en onttrok mij van mijn leven
Vervolgens werd ik hier wakker, bleek toch niet 'the last ride'
Ik schreef meteen dit gedicht, en zette hem op de gedichten-freaks site
-
Helemaal alleen thuis vannacht
Keek wat televisie, het geluid stond zacht
Oogleden zwaar, te moe om op te staan
Ik klom overeind, om toch maar op bed te gaan
Deed alles uit en liep naar de gang
Daar hing een verbrande lucht, het maakte mij bang
Ik keek snel in de keuken bij het gasfornuis
Alles was oke, maar nu hoorde ik boven een geruis
Behoedzaam ben ik de trap opgelopen
Ik voelde de rillingen die door mijn lichaam kropen
Het werd behoorlijk koud, alsof ik bevroor
Ik had het gevoel alsof mijn lichaam zijn ziel verloor
Met een piep in mijn oor liep ik naar de wasbak
Ik keek in de spiegel met een gevoel van ongemak
En spoelde mijn gezicht af met koud water
Dat had ik vast nodig, een verfrissende optater
Ik hield een handoek voor mijn ogen
De angst was alweer een beetje vervlogen
Ik wreef hem nog een paar keer heen en weer
Ik trok de handdoek weg, en achter mij stond een meneer
Ik draaide me om, en toen stond er niemand
Wat was er in hemelsnaam aan de hand
Ik keek weer in de spiegel en zag hem weer staan
Met een verstikkend geluid kwam hij er aan
Hij overschaduwde mij en alles begon te beven
Opende zijn grote mond, en onttrok mij van mijn leven
Vervolgens werd ik hier wakker, bleek toch niet 'the last ride'
Ik schreef meteen dit gedicht, en zette hem op de gedichten-freaks site
-
Reacties op dit gedicht
| Clarice: | Zaterdag, november 26, 2016 21:14 |
| Dit is echt akelig.. Er zijn aangenamere dromen ;) Spannend geschreven! Gts, Clarice | |
| Willem B. Tijssen: | Zaterdag, november 26, 2016 20:11 |
| Een werkelijkheid die de tijd geeft te ontsnappen aan angstige dromen. | |
| wervelende regenboog: | Zaterdag, november 26, 2016 18:53 |
| wat je allemaal niet mee kan maken in je eigen home spannend verhaal |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, november 26, 2016 18:50 |
| graag gelezen hoor | |
| teun hoek: | Zaterdag, november 26, 2016 17:29 |
| angstige droom. kan diep wortelen. h gr. th | |
| Avr: | Zaterdag, november 26, 2016 14:32 |
| Beangstigend, maar wel een inspiratiebron voor dit leuke en mooie gedicht! mvg Avr | |
| ILse Bruintjes: | Zaterdag, november 26, 2016 13:02 |
| graag gelezen... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Mr. Plokky | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 26 november 2016 | ||
| Thema's: | ||