mensen lezen
Mensen lezen
Op een terrasje zit ik op mijn gemak
Mensjes te kijken noem je dat.
Ik zie hen stappen gedrapeerd in een veel te groot kleed,
een hoed die helemaal niet past.
Sandalen van over 100 jaar,
met van die riempjes aan elkaar.
Maar de gezichten dat is iets apart.
Ik heb al vele bekenden tegenkomen
Een oud leraar die nu wel 120 jaar zou zijn.
Zelf zag ik onze koning handtassen verkopen
en Mathilde ondergoed.
Eerst tweemaal kijken en dan moet
Ik aan mezelf bekennen, dat ik weer iemand zag
dat er helemaal niet was.
Waar veel volk is, vlei ik me graag neer.
Verschiet mij een hoedje van een heer.
Ik laat me niet foppen deze keer
maar er staat te veel volk rond hem?
Inderdaad Johnny Voners was ook in Gent.
Claire Vanfleteren ©
Op een terrasje zit ik op mijn gemak
Mensjes te kijken noem je dat.
Ik zie hen stappen gedrapeerd in een veel te groot kleed,
een hoed die helemaal niet past.
Sandalen van over 100 jaar,
met van die riempjes aan elkaar.
Maar de gezichten dat is iets apart.
Ik heb al vele bekenden tegenkomen
Een oud leraar die nu wel 120 jaar zou zijn.
Zelf zag ik onze koning handtassen verkopen
en Mathilde ondergoed.
Eerst tweemaal kijken en dan moet
Ik aan mezelf bekennen, dat ik weer iemand zag
dat er helemaal niet was.
Waar veel volk is, vlei ik me graag neer.
Verschiet mij een hoedje van een heer.
Ik laat me niet foppen deze keer
maar er staat te veel volk rond hem?
Inderdaad Johnny Voners was ook in Gent.
Claire Vanfleteren ©
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Woensdag, november 30, 2016 14:43 |
| Mensen kijken, een onschuldig tijdverdrijf, ja dan zie je van alles langskomen en ga je fantaseren wat voor iemand het zou zijn in het dagelijks leven. Geniet van een mooie middag. Anneke |
|
| wervelende regenboog: | Woensdag, november 30, 2016 12:22 |
| leuk hè mensen kijken heb johny gegoogeld hij zingt ook aznavour zag en hoorde ik |
|
Over dit gedicht
| Auteur: claire vanfleteren | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 30 november 2016 | ||
| Thema's: | ||