Je houdt niet meer van mij
Ik zie alle littekens die je me hebt gegeven,
en wanneer ik denk dat ze verdwijnen,
maak jij ze dieper,
was ik maar nooit gebleven.
Ik weet alle redenen waarom ons er nooit zal zijn,
en wanneer kan ik de knoop doorhakken,
soms laat jij weer een deel zien van wie je ooit was,
mijn hart doet zoveel pijn.
Ik voel dat ik er uiteindelijk alleen voor zal staan,
en wanneer de maat vol is,
is het nog blijkbaar niet genoeg,
dan kan ik je weer niet weerstaan.
Ik denk dat ik krijg wat ik verdien,
en wanneer ik met niets overblijf,
komt de klap des te harder,
misschien zal ik het dan gaan zien.
en wanneer ik denk dat ze verdwijnen,
maak jij ze dieper,
was ik maar nooit gebleven.
Ik weet alle redenen waarom ons er nooit zal zijn,
en wanneer kan ik de knoop doorhakken,
soms laat jij weer een deel zien van wie je ooit was,
mijn hart doet zoveel pijn.
Ik voel dat ik er uiteindelijk alleen voor zal staan,
en wanneer de maat vol is,
is het nog blijkbaar niet genoeg,
dan kan ik je weer niet weerstaan.
Ik denk dat ik krijg wat ik verdien,
en wanneer ik met niets overblijf,
komt de klap des te harder,
misschien zal ik het dan gaan zien.
Reacties op dit gedicht
| september: | Vrijdag, december 02, 2016 23:36 |
| Heel goed het gevoel verwoord in dit goede gedicht. Liefs | |
| wervelende regenboog: | Vrijdag, december 02, 2016 20:38 |
| beter niet afwachten en jezelf (laten) pijnigen niemand verdient het om als een stuk vuil te worden behandeld... alleen verder gaan is moeilijk maar met de tijd zal je blij zijn de knoop te hebben doorgehakt... veel sterkte hgr wr |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lichtengel | 
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 02 december 2016 | ||
| Thema's: | ||