Ongrijpbaar gedacht
Mijn zwijgen is voor jou
mijn stem is nauwelijks te horen
voor de eigen oren
Op de zachte binnenkant
van je onderarm schrijf ik
jouw naam en die van mij
Mijn wijsvinger laat nauwelijks
sporen achter, vervliegt
als een gedachte
Reacties op dit gedicht
| Daatje Minnema : | Zondag, december 04, 2016 23:49 |
| Prachtig! | |
| Stroejaro: | Zondag, december 04, 2016 18:33 |
| Zeer intens, prachtig verwoord. | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, december 04, 2016 10:59 |
| wow | |
| Avr: | Zondag, december 04, 2016 10:35 |
| De namen als bewijs van jullie samenzijn!?! Een mooi, en gevoelig schrijven. Sterkte!mvg Avr | |
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 04 december 2016 | ||
| Thema's: | ||