Oeverloos laveren
oeverloos laveren
ik wil langer schemeren
om het dubbele in ons
bestaan intenser te beleven
de speels vrolijke kanten
het lieflijk dansante
in het jeugdig bewegen
in schaduwen bijeengeraapt
de desolate wanhoop zonder
uitweg en het ten einde raad
wij blijven bij de grenzen weg
in oeverloos laveren maar zoeken
beide zijden op in steeds proberen
zo juichen wij van vreugde
dompelen onder in immens verdriet
in ons licht en donker schemerlied
wil melker
04/12/2016
Reacties op dit gedicht
| Daatje Minnema : | Zondag, december 04, 2016 23:48 |
| Whauw. ..erg mooi | |
| Stroejaro: | Zondag, december 04, 2016 18:34 |
| Prachtig weer! | |
| Clarice: | Zondag, december 04, 2016 18:09 |
| Prachtig geschreven, Wil. Vaak overvalt het ons gewoon. Fijne avond! Gts, Clarice | |
| september: | Zondag, december 04, 2016 14:34 |
| Schitterend gedicht. Door het laveren en intens beleven leeft men rijker en dieper. Heel graag gelezen Wil omdat het zo mooi is. Liefs en een fijne zondag, de zon schijnt :) | |
| teun hoek: | Zondag, december 04, 2016 13:43 |
| zoals heel het leven laveren is met de wind veelal op kop. th | |
| Anneke Bakker: | Zondag, december 04, 2016 09:24 |
| Het laveren tussen vreugde en verdriet maakt dat men bewuster leeft en ook beseft dat zonder zon geen schaduw kan bestaan. Intens mooi gedicht Wil. Zonnige groet. Anneke |
|
| wervelende regenboog: | Zondag, december 04, 2016 09:04 |
| de gulden middenweg bewandelen in deze dualiteit weer mooi verwoord |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 04 december 2016 | ||
| Thema's: | ||