Advent.
Advent2.
De afgehouwen tronk
Zal bloeien
uit Isaï ‘s stam : Jesaja juicht
Een volle scheut
Zal zich ontplooien
Hij is het die hiervan heeft getuigd.
De Geest des Heren
zal op Hem rusten
Geest van vrees, kennis verstand
In gerechtigheid
Zal Hij geringen richten
Gerechtigheid als gordel in Zijn hand.
Voor alle volkeren
Een feestmaal
Op Sions berg van vette spijs.
De tranen van de
Gezichten wissen
De dood vernietigd, nieuw paradijs.
Ogen der blinden
Zullen stralen
Waar ’t nieuwe Rijk haar kleuren spreidt
Kreupelen springen
Vol van vreugde
Een duisternis die eeuwig wijkt.
th
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Maandag, december 05, 2016 18:03 |
| Jesaja en Jezus zijn niet voor niets in beginrijm reeds samen gaande te vinden, om visioenen in de wirwarwoelig gevoeligen te winnen. hans |
|
| Daatje Minnema : | Zondag, december 04, 2016 23:52 |
| Mooi verteld..een heel mooi schrijven. | |
| september: | Zondag, december 04, 2016 21:11 |
| Mooi vol geloof en vreugde. Liefs | |
| Anneke Bakker: | Zondag, december 04, 2016 18:37 |
| Klinkt als een psalm als je er noten onder zet Teun, bijzonder mooi hoe je het hier verhaalt. Fijne avond wens ik je. Anneke |
|
| Stroejaro: | Zondag, december 04, 2016 18:30 |
| Mooi geschreven en graag gelezen. | |
| Willem B. Tijssen: | Zondag, december 04, 2016 16:49 |
| Een uitnodiging voor iedereen om een nieuw leven te ontplooien. Een positieve boodschap voor de vele die onderweg zijn. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 04 december 2016 | ||
| Thema's: | ||