De roep
De roep
meisje, meisje, Jil
kom niet te dicht ik gil
de sterren uit de lucht
het wordt echt geen klucht
een hulp kreet zal het zijn
en zeker niet te klein
een kreet die overslaat
alles loopt dan spaak
ik gil je lieve naam
van hier tot aan de maan
die stuurt dat terug
via een hemelse brug
zodat je hoort dat ik het ben
enkel door mijn stem
na de gil wil ik je horen
roep dan harder dan de klokkentoren
ela
Reacties op dit gedicht
| Stroejaro: | Maandag, december 05, 2016 10:38 |
| Mooi geschreven. | |
| wervelende regenboog: | Maandag, december 05, 2016 10:21 |
| een luide noodkreet naar boven hopelijk wordt hij beantwoord hoe is het nu met je stembanden? |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ela |  
|
|
| Gecontroleerd door: ela | ||
| Gepubliceerd op: 05 december 2016 | ||
| Thema's: | ||