Een hoop verdriet,
een hoop pijn.
Wetens wat ik wil,
dat is bij jou willen zijn.
Snachts droom ik,
Je slaapt in me armen stijf tegen me aan.
Maar dan schrik ik wakker,
Het is leeg en wil alleen maar om me heen slaan.
Het gevoel van houden van is zo groot,
Maar je bent bent bang me pijn te doen.
Ik voel de grond wegzakken,
Schat geef me gewoon die zoen.
Die zoen die we beide zo graag willen,
Maar de angst houd je tegen.
Je wilt dat ik gelukkig ben,
Maar ik sta buiten in de regen.
Ik voel zoveel pijn van binnen,
Hetgeen wat jij niet wou.
Ik kan op deze manier niet verder,
Gewoon omdat ik zielsveel van je hou.
Ik dacht altijd dat het een verhaal was,
Maar ware liefde is echt moeilijk te vinden.
Dat gevoel wat jij me geeft,
Daardoor wil ik me aan verder niemand binden.
Me gevoel zit opgesloten in een kast,
Ik wil me vrij en gelukkig voelen.
Ik weet dat jij die sleutel hebt,
Je houd hem namelijk al jaren vast.
Waarom ben je nu kortaf?
Heb ik iets verkeerds gedaan of gezegt?
Ik probeer maar verder te leven,
Want moet er het beste van maken.
Je denkt dat ik maar op zoek ben naar liefde,
Maar niemand die mij zoals jij kan raken.
Ik leef op een manier waarvan ik denk dat het moet.
Maar waarom kan ik niet mijn hart volgen,
Want dat voelt pas goed.