Iedere morgen bij het ochtendgloren.
Bij een rood gekleurde lucht.
Zie ik nog iets van die nacht te
voren. In zijn duisternis voor het
komend daglicht op de vlucht.
Ben ik een liefhebber van de morgen?
kies ik met eigen reden matineus?
Ben ik pas weer gelukkig, wanneer ik
onbezorgd het daglicht zie gloren?
Is de ochtendstond mijn beste keus?
Je weer bewust zijn bij gestrekte
benen in een stevige ochtendpas bij
frisse wind; hoe fijn het is zo wakker
te worden; en een nieuwe dag te winnen
met iets van een naïef kind.