Sahara
achter schuilgewas weerklinkt soms
'n schaduw over hemeldiepe krochten
is kaalslag begaanbaar, het oneindige
verwantloos, zou dit haar gezicht zijn
engel die over mij waakte, mij bewaarde,
loodste langs boomloze bosgronden
gaat dit pad naar denkbeeldig dolen
zonder houvast aan touw of steen
om niet te staan met voeten in land
zonder aarde of te weten waarheen
'n schaduw over hemeldiepe krochten
is kaalslag begaanbaar, het oneindige
verwantloos, zou dit haar gezicht zijn
engel die over mij waakte, mij bewaarde,
loodste langs boomloze bosgronden
gaat dit pad naar denkbeeldig dolen
zonder houvast aan touw of steen
om niet te staan met voeten in land
zonder aarde of te weten waarheen
Reacties op dit gedicht
| wervelende regenboog: | Zaterdag, december 10, 2016 18:40 |
| veel vraagtekens in een rakend gedicht | |
| David Matser: | Zaterdag, december 10, 2016 17:26 |
| Heel mooi dit. Graag gelezen. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Iniduo |  
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 10 december 2016 | ||
| Thema's: | ||