vakantie
Krekels kirrend in de verte
Het zachte geruis van de zee
De wind waait door m’n haar
Het oneindige balkon van vrijheid
Ze wilde niet meer moeten
Ze wilde niet meer gespannen
Alleen in de duisternis
De sterren waken over haar
En fluisteren haar toe
Wees niet bang, maar ontwikkel
Deze keuze is goed geweest
Zomaar te vertrekken
Naar een warm en zonnig land
Waar ze even kan beraden
Waar ze dingen kan verwerken
Het zet haar aan het denken
De fles wijn lacht haar toe
Ze heeft gevonden, diegene
Die ze ooit al was
Het zachte geruis van de zee
De wind waait door m’n haar
Het oneindige balkon van vrijheid
Ze wilde niet meer moeten
Ze wilde niet meer gespannen
Alleen in de duisternis
De sterren waken over haar
En fluisteren haar toe
Wees niet bang, maar ontwikkel
Deze keuze is goed geweest
Zomaar te vertrekken
Naar een warm en zonnig land
Waar ze even kan beraden
Waar ze dingen kan verwerken
Het zet haar aan het denken
De fles wijn lacht haar toe
Ze heeft gevonden, diegene
Die ze ooit al was
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: esra | 
|
|
| Gecontroleerd door: simpel | ||
| Gepubliceerd op: 23 november 2000 | ||
| Thema's: | ||