In alle openheid
in alle openheid
wanneer kan stilte
eindelijk weer spreken
over zaken waar wij
liever niet over praten
in de immense
veelheid van woorden
ontgaat ons vaak het
onderwerp van gesprek
men haakt in
neemt snel over
eindigt lachend op
een doodlopende weg
stilte is niets zeggen
samen bouwen
aan fundamenten
van vertrouwen
om dan in alle
openheid ruimte
te geven aan het
transparante in leven
wil melker
16/12/2016
Reacties op dit gedicht
| teun hoek: | Vrijdag, december 16, 2016 14:37 |
| wij zien te veel drukte rondom ons om de stilte nog te kunnen grijpen. h gr. th | |
| Clarice: | Vrijdag, december 16, 2016 13:49 |
| Een heel mooi gedicht, Wil. Het mooiste is de stilte die begrepen wordt door de andere. Gts, Clarice | |
| Anneke Bakker: | Vrijdag, december 16, 2016 08:32 |
| De leemte in een gesprek zegt iets waar we liever niet over praten, men laat daar een stukje belangrijk leven liggen en we kunnen daar alleen maar respect voor hebben. Maar ik begrijp ook wat je hier bedoelt Wil. Mooi gefilosofeerd. Een fijne dag wens ik je. Anneke |
|
| Mamke: | Vrijdag, december 16, 2016 08:18 |
| Stilte zegt vaak veel meer..... En luisteren helemaal... | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 16 december 2016 | ||
| Thema's: | ||