Aarde
is dit de aarde
of is het niet wat het kan zijn
we leven er toch op
maar alles is wreed en stil
stroomt de zee wel naar de kust
want ik zie amper land
het is toch niet verdwaald
toen er haat was ontstaan
ik ken het niet terug
het is als een brief
vol met zinnen en woorden
waar niks bijzonders instaat
stond ik maar op de grond
die uit knoesten handen is ontstaan
ze kent mij niet meer
en ik mis haar
Reacties op dit gedicht
| Clarice: | Vrijdag, december 16, 2016 22:11 |
| Heel mooi geschreven, wijnand! Herkenbaar gevoel. Ze is wat wij er van maakten/maken. Gts, Clarice | |
| Avr: | Vrijdag, december 16, 2016 18:12 |
| Het gevoel van, niet meer zo kunnen aarden op deze aarde, heel mooi verwoord! mvg Avr | |
| wervelende regenboog: | Vrijdag, december 16, 2016 14:18 |
| de aarde is ons welgezind ook al voelt het niet meer zo herstel de verbinding |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, december 16, 2016 11:13 |
| respect!! | |
| Anneke Bakker: | Vrijdag, december 16, 2016 08:41 |
| De aarde, zo wreed en stil, zo heftig en onstuimig in oorlogsgebieden. Ik bid elke dag om de vrede die kennelijk niet bestaan kan. Met respect dit gedicht gelezen Wijnand, ik wens jou mooie vredige dagen toe. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wijnand. |  
|
|
| Gecontroleerd door: wijnand. | ||
| Gepubliceerd op: 16 december 2016 | ||
| Thema's: | ||