In laagjes van
Tussen weinig kleur, met een stem van zwart naar donker
zie ik kierend en hoopvol licht
dat als een verdwaalde ster met zacht geflonker
deuren opent en grijze luiken dicht
Als een kaarsje dat met warme oprechtheid
zwijgzaam spreekt tot het hartverlangen
Een gevoel van dankbaarheid dat gedijt
wordt in laagjes van liefde en samenzijn behangen
Reacties op dit gedicht
| Stroejaro: | Zaterdag, december 17, 2016 07:27 |
| Bedankt hoor voor jullie fijne reacties. | |
| Clarice: | Vrijdag, december 16, 2016 22:16 |
| Ja heel mooi weer deze! Gts, Clarice | |
| Avr: | Vrijdag, december 16, 2016 18:14 |
| Een mooi schrijven! mvg Avr | |
| wervelende regenboog: | Vrijdag, december 16, 2016 14:15 |
| wij kunnen het licht onderscheiden tegen de donkere achtergrond |
|
| teun hoek: | Vrijdag, december 16, 2016 13:01 |
| mooi. th | |
| Johny Donovan: | Vrijdag, december 16, 2016 12:07 |
| geweldig mooi stroejaro | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, december 16, 2016 11:12 |
| ja mooi!! |
|
| Anneke Bakker: | Vrijdag, december 16, 2016 08:35 |
| Deze dagen gaan de luiken open en profiteren wij van het licht dat het donker overheerst. Heel mooi dit gedicht Stroejaro. Fijne dag wens ik je. Anneke |
|
| Mamke: | Vrijdag, december 16, 2016 08:20 |
| Een hoopvol gedicht! Altijd ergens het licht blijven zien... | |
