Ik lig hier op bed te denken,
Denkend aan jou me schat.
Ik mis onze gesprekken,
En samen volop lachen.
Waarom heb ik jou armen niet om me heen?
Want dat is wat ik het liefste wil.
Het verlangen naar je is groot,
Door jou niet te hebben voel ik me dood.
Ik mis je geur , je lach , en onze gesprekken,
Hoe je me in de ochtend zo lief kon wekken.
Mijn hart voelt gebroken,
Omdat jij je leven door angst laat lijden.
Ik moet je loslaten,
Terwijl ik dat eigenlijk niet wil.
Verder zonder moeten jou,
Mijn liefde valt stil.
We spreken elkaar al een tijdje niet meer,
En dat doet zo ontzettend zeer.
Ik weet dat ik verder moet zonder jou,
Maar dat is moeilijk omdat ik zo van je hou.
Ik probeer me groot te houden en niet te huilen,
Maar als ik dan in bed komen me tranen.
Alleen! Dus ik hoef me niet te schuilen.