Was enkel geest
was enkel geest
ik heb geen
stappen gedaan
om uit te treden
ben met
het heden naar
de toekomst gegaan
wist mijn plaats
in vaag verwachten
zag het spelen van krachten
was enkel geest
omdat zintuigen
ankerden in plaats en tijd
voelde me
bevrijd door een
grenzeloos opengaan
de golven achterna
die mij in zeeën energie
moeiteloos deden vervloeien
ik was een met
elementaire materie in
bijna euforische hysterie
moest terug om
mezelf weer te zijn uit de
grootsheid van oneindigheid
heb de toekomst geraakt
in beperking door het aardse
maar mijn eeuwigheid ligt daar
wil melker
26/12/2016
Reacties op dit gedicht
| Willem B. Tijssen: | Maandag, december 26, 2016 19:01 |
| In die eeuwigheid waar voor allen een toekomst ligt. | |
| Clarice: | Maandag, december 26, 2016 17:55 |
| Het leest raadselachtig maar het lijkt een mooie ervaring. Fijne avond! Gts, Clarice | |
| wervelende regenboog: | Maandag, december 26, 2016 10:39 |
| bevrijd van het aarde juk de hemel ervaren dan kunnen we er weer een tijdje tegen :-) bijzonder verwoord |
|
| teun hoek: | Maandag, december 26, 2016 10:13 |
| een reikhalzende zoektocht in al haar beperking, doch met een verlangende visie. h. gr. th | |
| Anneke Bakker: | Maandag, december 26, 2016 09:44 |
| Je hebt dus al een voorproefje gehad Wil, maar het zal je tijd nog niet geweest zijn Wil, maar goed ook anders moesten wij jouw mooie gedichten missen. Wens je een fijne tweede kerstdag. Anneke |
|
| Avr: | Maandag, december 26, 2016 09:38 |
| Soms moet men in het leven een stapje terug doen, om vooruit te komen! Indrukwekkend schrijven! mvg Avr | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 26 december 2016 | ||
| Thema's: | ||