Iedere levensgang kent zijn
beperking. De stappen die wij
mogen zetten zijn nimmer ideaal.
Waar een hart klopt voor het
leven; is wat wij willen zien
nimmer optimaal. We spreken de
taal zoals we die geleerd hebben.
Onze woorden krijgen expressie
stemhebbend en non-verbaal.
Wie wij zijn wordt spoedig duidelijk
als wij spreken; in combinatie met hoe
wij ons bewegen verklaren wij ons
helemaal.
Iedere levensgang kent zijn
beperking. Geen enkel mens
spreekt in zijn leven de ideale
taal. En als die beweegt is het
ook zijn beperking, die hem het
meest uitzonderlijke individu
maakt van allemaal.