2017
Tweeduizendzeventien heet het nieuwe jaar
het is een priemgetal, dat is heus waar
je kunt het niet delen behalve door een en zichzelf
net zoals bij drie, vijf, zeven en elf
Het is dus een jaar dat op zichzelf lijkt te staan
maar daardoor zal de wereld nog niet vergaan
al lijken de voortekenen nog zo duister
we moeten niet wijken voor wanhopig gefluister
We kijken naar positieve bewegingen
en tellen daarbij graag onze zegeningen
we doen wat we kunnen, laten ons niet kisten
laten ballast los, gaan daaraan geen tijd verkwisten
Wat we kunnen delen zullen we niet laten
meer woorden van liefde, minder van haten
zo raken we niet snel uitgeteld
en wordt ieders verhaal het beste verteld
het is een priemgetal, dat is heus waar
je kunt het niet delen behalve door een en zichzelf
net zoals bij drie, vijf, zeven en elf
Het is dus een jaar dat op zichzelf lijkt te staan
maar daardoor zal de wereld nog niet vergaan
al lijken de voortekenen nog zo duister
we moeten niet wijken voor wanhopig gefluister
We kijken naar positieve bewegingen
en tellen daarbij graag onze zegeningen
we doen wat we kunnen, laten ons niet kisten
laten ballast los, gaan daaraan geen tijd verkwisten
Wat we kunnen delen zullen we niet laten
meer woorden van liefde, minder van haten
zo raken we niet snel uitgeteld
en wordt ieders verhaal het beste verteld
Reacties op dit gedicht
| Clarice: | Maandag, januari 02, 2017 20:33 |
| Heel mooi Nieuwjaarsgedicht, positief en open naar de toekomst toe. Wens je veel geluk toe! Gts, Clarice | |
| teun hoek: | Maandag, januari 02, 2017 17:10 |
| een mooie aanzet voor het goede. fijn jaar gewenst. th |
|
| Avr: | Maandag, januari 02, 2017 13:48 |
| Meer woorden van liefde, minder van haten! Heel mooi! mvg Avr | |
Over dit gedicht
| Auteur: Jose van Rosmalen | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 02 januari 2017 | ||
| Thema's: | ||