de eerste rij
ik ben de
weg wat kwijt
wil vooruit
maar anderen
grijpen de buit
zijn sneller en
alerter pakken
alles zonder
gedachten of
even wachten
heb toen ook
mijn ellenbogen
maar gebruikt
het plezier van
samen was eruit
ik wil niet mee
op de eerste rij
geef mij restanten
ben blij met waar zij
nu al voor bedanken
wil melker
04/01/2017
september: | Woensdag, januari 04, 2017 19:09 |
Mooi gedicht dat tot nadenken stemt Wil. Als we elkaar toch eens de ruimte gaven..Ellenbogenwerk lijkt dan wel de manier om vooruit te komen maar eigenlijk hoeft het dan al niet meer. Een graag gelezen werk van jouw hand. Liefs | |
Clarice: | Woensdag, januari 04, 2017 19:00 |
Eenvoud duurt vaak het langst, Wil (geeft ook meer ademruimte zou ik denken). Mooi gedicht! Fijne avond en gts, Clarice | |
Avr: | Woensdag, januari 04, 2017 16:22 |
Een voedselbank gaat sluiten, vanwege restanten buiten! Een mooi verwoord schrijven, Wil! mvg Avr | |
M-Rose: | Woensdag, januari 04, 2017 14:47 |
welke rij je ook neemt je komt goed terecht |
|
Claudelaire: | Woensdag, januari 04, 2017 11:32 |
Geef mij ook liever het leven van een poète maudit ! Knap gedicht Wil ! | |
teun hoek: | Woensdag, januari 04, 2017 08:59 |
geen ellebogen werk Wil, helemaal mee eens. th | |
Anneke Bakker: | Woensdag, januari 04, 2017 08:52 |
Een bescheiden plaatsje aan de zijkant is minstens zo prettig Wil, niks voor mij de eerste rij. Warme wintergroet. Anneke |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: wil melker | ||
Gepubliceerd op: 04 januari 2017 | ||
Thema's: |