schouders er onder
de kerk heeft haar troost verloren
in de donkere dagen
wanneer de vergeving is ingezworen
is zij verstikt door alle lagen
zorgen de Katholieken
nog wel voor de zwakke en zieken?
en die opstandige Calvijnen
laten zij medemensen wegkwijnen?
en de leden van de gereformeerde kerk
zorgen zij nog voor mensen die vluchten
kan de hedendaagse maatschappij gelovigen nog luchten?
of zijn wij volgzaam en stoicijns aan het werk?
geef een zwakke soep en bonen,
zorg voor onze dochters en zonen!
in de donkere dagen
wanneer de vergeving is ingezworen
is zij verstikt door alle lagen
zorgen de Katholieken
nog wel voor de zwakke en zieken?
en die opstandige Calvijnen
laten zij medemensen wegkwijnen?
en de leden van de gereformeerde kerk
zorgen zij nog voor mensen die vluchten
kan de hedendaagse maatschappij gelovigen nog luchten?
of zijn wij volgzaam en stoicijns aan het werk?
geef een zwakke soep en bonen,
zorg voor onze dochters en zonen!
Reacties op dit gedicht
| gedichtenlady: | Donderdag, maart 30, 2017 17:56 |
| Leuk gedicht. Tof geschreven | |
| september: | Zaterdag, januari 28, 2017 19:55 |
| Mooi treffend geschreven. Medemenselijkheid zou voorop mogen staan. Liefs | |
| Avr: | Woensdag, januari 04, 2017 21:37 |
| Gelukkig is, zorg voor een ander, respect voor de medemens, niet geloofsafhankelijk! Maar inderdaad, samen staan we sterk(er)! mvg Avr | |
Over dit gedicht
| Auteur: vandaagismorgenniet | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 04 januari 2017 | ||
| Thema's: | ||