Die warm aangeklede winterkast
Kleine vlokjes sneeuw
Een witkorrelig of dik bedekt tapijt
Het geluid van vogel winterspreeuw
Die in zonlicht prachtige kleuren en stippen tentoonspreidt
Bevroren water dat zich vormt tot kunst, glinsterende brokjes ijs
Het houdt leven tijdelijk gefossiliseerd vast
Warm is mijn adem maar geleidelijk aan neuriet toch blauw de wijs
Koude kleuren beroepen zich op de winterkast
Reacties op dit gedicht
| Stroejaro: | Zaterdag, januari 07, 2017 09:28 |
| Dank weer voor jullie fijne reacties. | |
| Clarice: | Donderdag, januari 05, 2017 20:30 |
| Mooi geschreven, Stroejaro. Al bij al hebben we hier nog niet veel winter gehad, ik las van temperaturen in Lapland tot -40. Dan moet de winterkast nog wat aangevuld worden met thermisch ondergoed ;) Gts, Clarice | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, januari 05, 2017 13:30 |
| mooi hoor! | |
| teun hoek: | Donderdag, januari 05, 2017 10:07 |
| mooi die vlokken sneeuw, hier nog niet gesignaleerd. h gr. th |
|
